“Πάντα θυμούμαι και πονώ”

Πάντα θυμούμαι και πονώ τη Πατρίδας τον τόπον

Ο νούς –ι-μ- επέμνεν εκές κ’ αδά εν τo κορμόπο μ’

Τα δάκρια τρέχνε ’ς σο κατσί μ’ και λύετ’ η καρδία μ’

Σ’ έρημον την Πατρίδα μου κ’ ευρίουμαι καμοίαν

Αν αποθάνω θάψτε ‘με ‘ς ση θάλασσας το γούμ’

Να κρούει τ’ αλκάν και παιρ’ και πάει και στείλ’ με ‘ς σο Σοχούμ

Επωδός

Πατρίδα μ’ ξαν Πατρίδα μ’ άλλο εσέναν ‘κ είδα

Ας επά’ να τα χώματα σ’ κ’ εκεί την ψ’ ή μ’ εφήνα

Κωνσταντίνος Φωτιάδης- Μνήμη μου σε λένε Πόντο

«Το Ποντιακό τραγούδι στη

διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης»

Ανάρτηση:Thalassa Karadeniz