"Για όνομα του Χριστού! Μη μας αφήσετε!

Έχουμε μωρά μαζί μας, έχουμε γέροντες...κορίτσια...

Είστε υπεύθυνοι!

Μας προδώσανε! Μας ξεπουλήσανε! Πανάθεμα τους!

Ναύαρχε τι κάνεις; Ναύαρχε σώσε μας!

Φωτιά! Φωτιά!

"Ιt is the conviction of the International Association of Genocide Scholars that the Ottoman campaign against Christian minorities of the Empire between 1914 and 1923 constituted a genocide against Armenians, Assyrians, and Pontian and Anatolian Greeks."
IAGS

19 ΜΑΙΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ.

19 ΜΑΙΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ.
Η γενοκτονία των Ποντίων δεν υπόκειται σε ιστορική και πολιτική διαπραγμάτευση. Έχει αναγνωρισθεί κι αποτελεί μια ιστορική πραγματικότητα. Δεν χαρίζουμε σε κανέναν το Αίμα Τους. Δεν ξεχνάμε.


ΜΝΗΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΤΟ : Ύμνος εις την Ελευθερία-Χριστός Ανέστη.


   
   Από τη Μαύρη Θάλασσα στους πρώτους προσφυγικούς καταυλισμούς- καραντίνες. Ότι γλύτωσε από του Τούρκου το μαχαίρι και τις κακουχίες της εξαντλητικής πορείας προς την Ελλάδα το αποτέλειωσε η Φθίση και οι αρρώστιες. Εξαντλημένοι, αποδεκατισμένοι και βαριά πενθούντες γυρνούν με τα κάρα σε όλη την Βόρεια Ελλάδα μέχρι να βρεθεί ένας τόπος να τους φιλοξενήσει. Κι εκεί βάζουν το πρώτο κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Τα χρόνια κύλησαν και η πρώτη γενιά των προσφύγων έφυγε από τη ζωή. Μαζί τους πήραν και τα κλειδιά από κείνα τα πρώτα σπίτια στην νέα Πατρίδα..τα πρώτα όνειρα μετά τον Εφιάλτη.
   Σήμερα τα περισσότερα από αυτά κατεδαφίστηκαν κι έγιναν όμορφες εξοχικές κατοικίες των απογόνων...Τα λίγα που απέμειναν όρθια στέκονται μάρτυρες μιας γενιάς ανθρώπων ξεριζωμένων που πάλεψαν κόντρα στον Καιρό και κέρδισαν τη Μάχη. Σαν απόμαχοι ενός, όχι και τόσο μακρινού, παρελθόντος βρίσκονται κρυμένα πίσω από αγριόχορτα που φθάνουν το γόνατο και ζουν στην σκια των δέντρων που έπλεξαν τα κλαδιά τους σκιάστρο για να τα κρύψουν από τα ξένα βλέμματα. Οι πόρτες τους άλλοτε χάσκουν ορθάνοιχτες κι άλλοτε θέλουν ένα απαλό σμπρώξιμο του αγέρα για να ανοίξουν. Σα να σε καλούν να διαβείς το κατωθύρ και να γίνεις μάρτυρας των όσων έζησαν εκεί...
   Στην ίδια μοίρα και οι τάφοι τους. Αφρόντιστοι, απεριποίητοι, παραδομένοι στο έλεος του καιρού και της άδικης Μοίρας. Έζησαν μια ζωή ξεχασμένοι από όλους και συνεχίζουν και πεθαμένοι να μένουν στη Λησμονιά. Σπασμένα μάρμαρα και πεσμένοι σταυροί το σημάδι τους από το πέρασμα τους από τούτη τη ζωή, μαζί με κάτι ρημαγμένα ξωκλήσια στις στροφές των δρόμων που έρημα κι ακάνδηλα απέμειναν μετά το φευγιό τους ...
   Θα μοιαζε πως ήρθαν άδικα σε τούτη τη ζήση αν δεν άφηναν πίσω τους κάτι αληθινά δυνατό: το αίμα τους μέσα μας...κι ο Χριστός Ανέστη!

Λένα Σαββίδου


Το μουσικό κομμάτι που ντύνει το παρόν βίντεο είναι το συγκλονιστικό φινάλε Hymn to Liberty (Greek national anthem) - Christ is risen από την όπερα του Γιάννη Μπουφίδη, "Σταύρωση" που συνόδεψε τον Οικουμενικό Πατριάρχη κκ Βαρθολομαίο στο ταξίδι του στη Νέα Υόρκη το 97 και προς τιμήν του ακούστηκε στο Καπιτώλειο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου