Μια από τις πολύ όμορφες φωτογραφίες που οι
πρόσφυγες εμπιστεύτηκαν στον Τρικαλινό δημοσιογράφο Θύμιο Λώλη, με την ελπίδα
πως δεν θα χαθεί το δράμα των δικών τους, μέσα από την καταγραφή της ύπαρξης
τους.
Αστική οικογένεια από την Μικρά Ασία. Εμφανής η
διαφορετικότητα τους από τους τότε κατοίκους της πόλης. Άλλο ντύσιμο, άλλος
αέρας... Οι κυρίες του προσφυγικού συνοικισμού της πόλης ακόμη και σήμερα
θυμούνται πόσο περίεργα τους έβλεπαν οι ντόπιοι. "Συνηθίζαμε τις Κυριακές
μετά το φαγητό να βγαίνουμε στον κήπο για να χορέψουμε και να τραγουδήσουμε,
αντάμα άντρες γυναίκες και τα παιδιά. Στους ντόπιους ήταν τόσο ξένη η εικόνα
που παραφύλαγαν πίσω από τους μαντρότοιχους την ώρα του οικογενειακού γλεντιού
και μας προπηλάκιζαν εμάς τις κοπέλες ως ανήθικες που διασκεδάζαμε με άντρες.
Κι ας ήμασταν παιδιά κι ας ήταν αυτοί οι άνθρωποι φίλοι και φαμίλια μας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου