Ν’ αϊλί εμέν, να βάϊ εμέν… Τ’ ομμάτια μ’ ντο ελέπνε…

(σύνθεση φωτογραφίας: Λένα Σαββίδου για το Thalassa Karadeniz)

»Ν’ αϊλί εμέν, να βάϊ εμέν… Τ’ ομμάτια μ’ ντο ελέπνε…

»Αποθαμέν’ πως πορπατούν κι εφτάγνε λιτανείαν,

»με τ’ Άγια τα ‘ξαπτέρυγα, μ’ αφμένα τα κερία,

»με τα ξυλένια τα σταυρά, ‘ς σα λείμψανα ντ’ εβγάλνε,

»μακρέα… μαύρα… και τρανά… ψηλά άμον κυπαρίσσα.»

Αλοίμονο μου!  Τα μάτια τι βλέπουν…

Οι πεθαμένοι  περπατούν και κάμουν λιτανεία

Με τα Άγια τα Εξαπτέρυγα, με αναμμένα τα κεριά

Με τους ξύλινους τους σταυρούς, από τα λείψανα που βγάζουν,

Μακριοί , μαύροι, και τρανοί, ψηλοί σαν κυπαρίσσια…

Ελεύθερη Μετάφραση από το ΙΙ μέρος του ποιήματος  «Η Καμπάνα του Πόντου»: Λένα Σαββίδου.